The Dishonest Woodcutter
हिरव्यागार जंगलात वसलेल्या एका विचित्र गावात इथन नावाचा लाकूडतोड करणारा माणूस राहत होता. ईथन हा एक कुशल कारागीर होता, जो उत्कृष्ट लाकडाचे फर्निचरच्या उत्कृष्ट तुकड्यांमध्ये रूपांतर करण्यास सक्षम होता. तथापि, ईथनमध्ये एक दोष होता जो शेवटी त्याच्या अधःपतनास कारणीभूत ठरेल – बेईमानी.
प्रतिभावान लाकूडतोड कामगार म्हणून ईथनची ख्याती दूरवर पसरली होती आणि शेजारच्या खेड्यांतील आणि शहरांतील ग्राहकांना आकर्षित करत होती. तो अनेकदा आपल्या प्रामाणिकपणाचा आणि प्रामाणिकपणाचा अभिमान बाळगायचा, नेहमी उत्तम प्रतीचे लाकूड देण्याचा दावा करायचा आणि आपल्या ग्राहकांचा कधीही गैरफायदा घेत नाही.
एके दिवशी, गजबजलेल्या शहरातील एक श्रीमंत व्यापारी एथनकडे गेला आणि त्याने त्याच्या भव्य डायनिंग हॉलसाठी एक भव्य ओक टेबल खरेदी करण्याची मागणी केली. एवढा आकर्षक सौदा करण्यासाठी उत्सुक असलेल्या ईथनने व्यापाऱ्याने पाहिलेले सर्वोत्कृष्ट ओक टेबल देण्याचे आश्वासन देत तत्परतेने होकार दिला.
परिपूर्ण ओक च्या झाडाच्या शोधात ईथन जंगलाच्या खोलीत उतरला. त्याला एक भव्य ओक दिसला, त्याची खोड भक्कम होती आणि त्याच्या फांद्या आकाशाच्या दिशेने पोहोचत होत्या. हातात विश्वासू कुऱ्हाड घेऊन मौल्यवान लाकडाचे नुकसान होणार नाही याची काळजी घेत त्याने झाड तोडण्यास सुरुवात केली.
जसजसा दिवस जात गेला तसतसा ईथनचा धीर कमी होत गेला. हे काम लवकर पूर्ण करून पैसे घेण्यासाठी गावी परत यायचे होते. त्यामुळे त्याने शॉर्टकट घेण्याचा निर्णय घेतला, कमी काळजी आणि अचूकतेने झाड कापले.
ईथनच्या घाईमुळे अनेक चुका झाल्या. त्याने चुकून ओकच्या हृदयाचे लाकूड कापले, त्याची रचना कमकुवत केली आणि त्याच्या सौंदर्याशी तडजोड केली. त्याने लाकडात अनेक खोल गोळे देखील बनवले, ज्यामुळे लपवणे अवघड होईल अशा अदृश्य खुणा सोडल्या.
चुका असूनही ईथनने आपल्या चुका लपवण्याचा निर्धार केला होता. त्रुटी लपविण्यासाठी विविध डाग आणि भराव वापरून त्यांनी काळजीपूर्वक खराब झालेल्या भागाची डागडुजी केली. लाकूड प्रत्यक्षात होते त्यापेक्षा अधिक निर्दोष दिसावे म्हणून खोटे धान्याचे नमुने तयार करण्यापर्यंत तो गेला.
व्यापारी आपले टेबल घेण्यासाठी आला तेव्हा ईथनने अभिमानाने आपली निर्मिती सादर केली. टेबलाचा भव्य आकार आणि गुंतागुंतीचे कोरीव काम पाहून व्यापारी सुरुवातीला प्रभावित झाला. मात्र, बारकाईने पाहणी केल्यावर ईथनने लपवण्याचा किती आटोकाट प्रयत्न केला होता, त्या त्रुटी त्याच्या लक्षात आल्या.
व्यापाऱ्याने ईथनवर बेईमानी आणि फसवणुकीचा आरोप करत त्याला सामोरे जावे लागले. त्याच्या खोटारडेपणाच्या जाळ्यात अडकलेल्या ईथनला आपल्या चुका कबूल करायला भाग पाडलं गेलं. त्याने दिलगिरी व्यक्त करत क्षमा याचना केली.
ईथनच्या कृतीने अत्यंत निराश झालेल्या व्यापाऱ्याने टेबल स्वीकारण्यास नकार दिला. त्याने ईथनच्या बेईमान कारभाराचा निषेध केला आणि त्याला इशारा दिला की आता त्याची प्रतिष्ठा मलीन झाली आहे.
ईथन गावी परतला, त्याचे मन खेदाने जड झाले. त्याच्या बेईमानीने त्याला मौल्यवान ग्राहक तर गमवावा लागलाच, शिवाय त्याच्या प्रतिष्ठेलाही धक्का बसला आहे, हे त्याच्या लक्षात आले. त्यांनी आपला मार्ग बदलून प्रामाणिक माणूस बनण्याची शपथ घेतली आणि आपल्या सहकारी गावकऱ्यांचा विश्वास आणि सन्मान मिळवला.
त्या दिवसापासून ईथनने आपले वचन पाळले. कुठल्याही शॉर्टकट किंवा फसवणुकीचा आधार न घेता उच्च दर्जाचे फर्निचर तयार करून त्यांनी जिद्दीने काम केले. त्याच्या प्रामाणिकपणा आणि सचोटीने हळूहळू त्याची प्रतिष्ठा परत मिळवली आणि तो पुन्हा एकदा एक कुशल आणि विश्वासार्ह लाकूडतोडपटू म्हणून ओळखला जाऊ लागला.
बेईमानी कितीही लहान असली तरी त्याचे दूरगामी परिणाम होऊ शकतात, याची आठवण करून देणारी ईथनची कथा आहे. यामुळे विश्वास कमी होऊ शकतो, प्रतिष्ठेचे नुकसान होऊ शकते आणि यशात अडथळा येऊ शकतो. खरे यश फसवणुकीने नव्हे तर मेहनत, प्रामाणिकपणा आणि